Hvað er svona gamaldags?

Að fylgjast með umræðunni um hve mikið eigi að veiða á næstunni er all sérstakt ekki síst vegna þess að sjómenn og útgerðamenn sjá fullt af fiski og telja vísindamenn gamaldags og enga ástæðu til að hlusta á þá.

Mér fannst hinsvegar hún Guðrún Marteinsdóttir prófessor í fiskifræði við HÍ setja málið fram á mjög einfaldan og skiljanlegan máta í fréttum RUV í gærkvöldi. Jú það er mikill fiskur og gott mál en - hann er ókynþroska!

Að sjómenn séu ævareiðir við vísindamenn skil ég ekki - þeir eru einfaldlega að benda á að ef við viljum halda áfram  að veiða fisk þá þurfi að tryggja að þessir ókynþroska þorskar geti fjölgað sér í framtíðinni.  Hvað er svona gamaldags og púkalegt við það?

Hvaða aðferð vilja sjómenn og útgerðamenn nota til að meta ástand fiskistofna?

 

 

 

 

Sjávarútvegsráðherra segir að tveir kostir hafi verið í boði

Athugasemdir

[Sigurjón Þórðarson, 9.7.2007 kl. 12:13]

Þetta væri allt gott og blessað hjá Guðrúnu Marteinsdóttur ef að það væri hægt að sjá jákvætt samband á milli mikillar nýliðunar og stórs hrygningarstofns en það hefur ekki verið hægt og sambandið viðist miklu frekar neikvætt en jákvætt.

Nú hefur Guðrún Marteins ofl. uppi nylega kenningu um að það séu meiri líkur á að fá mikla nýliðun ef að hrygningarstofn  er samsettur ur mörgum argöngum.  þessi kenning hefur verið sett fram an þess að hun se i nokkru studd veigamiklum gögnum.   Það er ahyggjuefni að það skuli verið hlaupið eftir þessu eins og þetta se hinn stori sannleikur og lifsafkomu heilu byggðalaganna se stefnt i hættu. 

Það er athyglisvert að sömu aðilar sem halda þvi fram orsökin fyrir að nyliðun se eitthvað lakari en við mætti buast vegna þess að það vanti stærri hrygnur sem eiga að gefa ser lifvænlegri afkvæmi, þeir eru tilbunir að skyra ut að  þorskur við Grænland se  tilkominn vegna seiðareks fra Islandi.

Seiðin eru semsagt ekki lelegri en svo að þau geta rekið alla leið til Grænlands og staðið undir veiði þar en eiga a sama tima ekki að geta staðið undir stærri "uppbyggingu" þorskstofnsins her við land.

[svarta, 9.7.2007 kl. 21:03]

Ég held ég gefist upp á virkjanaumræðunni. Ætla að prófa hjónabandsráðgjöf. Var að lesa bókina How to live with a man (and love it) í dag og er fær í flestan sjó. Vona bara að ég reki ekki alla leið til Grænlands

[Eiríkur Harðarson, 9.7.2007 kl. 21:13]

Þykir verulega ólíklegt að ríkisstjórnin muni í náinni framtíð breyta nokkru er snertir þennan kjánahátt er HAFRÓ ráðleggur henni ár eftir ár. Þá held ég að hið mikla brottkast verði gífurlegt nú eftir að skorið hefur verið svo mikið af þorskkvótanum.

[Valgerður Halldórsdóttir, 9.7.2007 kl. 21:48]

Komdu sæll Sigurjón

Það er ljóst að þetta mál hefur margar hliðar eins og önnur sem snerta auðlindir okkar Íslendinga. Ef ég skil umræðuna rétt þá deilir þú áhyggjum þínum með stjórnvöldum um mögulegar afleiðingar af skerðingu kvótans - og er það skiljanlegt. Eðlilegt er að menn deili um hvað séu viðunandi viðbrögð en ég á erfiðara með að skilja umræðuna um hvort vandinn sé fyrir hendi eða ekki.

Skoðanir þínar og þeirra náttúruvísindamanna sem stjórnvöld taka mið virðast ekki fara saman.  Stjórnvöld telja sig vera bregðast við mögulegum skorti á nýliðun þorskstofnsins með þvi að skerða kvótann en þínar áhyggjur virðast súast um að þeir vísindamenn sem leitað sé ráða hjá hafi lítið vit á því sem þeir eru að gera og best sé því að halda áfram á sömu braut og áður - eða hvað?

Þú dregur í efa þá kenningu að meiri líkur séu á að fá mikla nýliðun ef hrygningarstofninn er samsettur úr mörgun árgöngum. Það vanti að hún sé studd veigamiklum gögnum - ef svo er, er það auðvitað alvarlegt mál. Hinsvegar virðist þú vera tilbúinn til að trúa þessu sama fólki hvað varðar seiðarek frá Íslandi til Grænlands - hvernig má það vera?

Að menn skjóti sér undan því að svara gagnrýni - er alvarlegt mál. Get ég tekið undir það og auðvitað á slíkt ekki að líðast. Hinsvegar á ég varla annarra kosta völ en að taka sérfræðinga Hafró og HÍ trúanlega,  enn sem stendur. Ég hef ekki fengið neinar upplýsingar um það hvernig útgerðamenn eða sjómenn hyggjast meta ástand fiskistofna - hefur þú einhverja hugmynd um það?

"Ég vil minna á að öll þessi fórn er gerð til þess að fá mögulega meiri afla árið 2018! " segir á heimasíðu þinni. Ég velti því hinsvegar fyrir mér hvernig umræðan verður árið 2018 ef illa er statt fyrir þorskstofninum - og lítil veiði. Væntanlega verða stjórnmálamenn gagnrýndir fyrir skort á framsýni og að hafa farið að ekki að ráðum vísindamanna sem lágu fyrir.  Hvað verður þá um byggðalögin?

[Ingólfur Ásgeir Jóhannesson, 9.7.2007 kl. 23:34]

Einhvern veginn á ég ákaflega erfitt með átta mig á hver veit hvað rétt um stjórnun fiskveiða. En miðað við þróun þorskaflamarks hvarflar stundum að mér að hún hafi fullkomlega mistekist - og finnst það satt segja ekki sérlega sniðugt. Er þetta svo vísindum Hafró, kvótakerfinu, brottkasti fiskjar eða einhverju öðru að kenna?

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 9.7.2007 kl. 23:50]

Miðað við umræðu og viðurkenningu ótal sjómanna, þá held ég að Agnes hafi einungis talað mjög varlega um hversu alvarlegt brottkast og önnur lagabrot eru stunduð í þessum bransa.

 Hvernig væri að sjómenn/útgerðarmenn fari að virða auðlind landsmanna, fiskinn í sjónum, og hætti að landa fram hjá vigt sem og kasta burt aflanum sem þóknast þeim ekki sökum stærðar fiskjarins sem hent er.

Þetta er bara nauðgun á landsmönnum öllum að virða ekki lög og rétt hérna. Sömu menn og vilja réttlæta þennan þjófnað hrópa hátt ef stúlku er nauðgað eða einhver barinn til óbóta. Wake up - þetta er engu skárra. Þetta brottkast og afli framhjá vigt er hreinn þjófnaður og skerðir , eins og ljóst er orðið, lífskjör alls almennings á landinu.

 Við skulum ekki gleyma að þegar kerfið var sett á höfðu allir haft frjálsan aðgang að því að veiða upp úr sjó - með skelfilegum afleiðingum.

Þeir sem höfðu lagt fé sitt í togara, veiðarfæri ráða sjómenn o.s.frv. auk náttúrulega áhættu sem enginn bjargaði þeim úr ef illa fór, veiðireynsla þeirra undanfarin x ár þar á undan var metin þeim sem hlutfall á móti öllum öðrum sem höfðu veitt á sama tíma. Þannig fannst prósenta af leyfðu hámarki sem hver mátti veiða af hverri tegund eftir að búið var að ákveða hámarks tonnafjölda sem veiða mátti. Einhvers staðar varð að byrja og var þetta sennilega skynsamasta og um leið sú sanngjarnasta sem hægt var að nota.  Að sjálfsögðu eru það verðmæti að hafa ákveðna prósentutölu sem leyfða veiði, en þeir sem hana fengu höfðu svo sannarlega unnið sér inn fyrir henni. Við skulum ekki gleyma því að á þessum árum var útgerð víðast hvar á horriminni, enda allt of mörg skip að veiða of lítinn afla svo að hvert skip um  sig væri að veiða á hagkvæman hátt. Auðvitað kemst á hagræði í framhaldi af því að þeir sem ekki gátu veitt á hagkvæman hátt selja frá sér veiðiheimildina til þess sem getur af ýmsum ástæðum veitt þannig að hagur verði af. Allir græða!

Þetta tal um gróða og annað lít ég á sem séríslenskt nöldur og kannski einfaldlega öfund. Er þá að sama skapi slæmt að Björgólfarnir græddu á markaðsaðstæðum í Rússlandi á sínum tíma og gátu hagnast enn meira með ráðdeild og hugviti í viðskiptum ? Er þá Jón Helgi í Byko, Krónunni  og Nóatúni að stela einhverju af okkur viðskiptavinum sínum af því að honum tekst að reka verslanir sínar þannig að allir gafi hag af ? Nei þetta eykur allt saman þjóðarhag og gefur fleiri krónur í ríkissjóð, sem reyndar hefur heldur aldrei staðið betur, og hefur heldur aldrei skuldað minna.

Nei, við íslendingar eigum svo sannarlega fiskiauðlindina í hafinu. Það sést best nú þegar Sjávarútvegsráðherra sker niður heildarveiðiheimildirnar í umboði okkar, sem eiganda fiskjarins, til þess að passa upp á eign okkar að hún rýrist ekki meir en komið er eða hverfi.

[Sigurjón Þórðarson, 11.7.2007 kl. 00:03]

Það er smá misskilingur hjá þér Grænlandsseiðin.

Ég færði seiðarekið ekki í tal vegna þess að ég dragi í efa eða tryði sérstaklega einhverju fólki að seiði geti rekið til Grænlands í einhverjum mæli.

Ég var einfaldlega að benda á þá staðreynd að það rekst hvað á annars horn í röksemdafærslunni um að samsetning íslenska hrygningarstofns þorskisns sé með þeim hætti að hann framleiðir ekki lífvænleg seiði til að vaxa uppi við strendur Íslands ef að seiðin eru sögð reka alla leið til Grænlands og standa þar undir aukinni nýliðun. 

Varðandi áhyggjur af því hvað almenningur mun segja árið 2018 er rétt að íhuga að í Barentshafinu hefur verið veitt hundruð þúsund tonna umfram ráðgjöfina árlega um áratuga skeið og ekki er þorskstofninn þar "hruninn"  á botninn heldur sveiflast eins og hann á að sér að gera.  Sama gerist í Færeyjum þar er veitt 50% - 70% umfram ráðgjöf og þar sveiflast fiskistofnarnir líkt og þeir hafa gert síðustu hundrað árin.

[Ævar Rafn Kjartansson, 13.7.2007 kl. 00:09]

Hafró hefur bullað í yfir tuttugu ár um hrygningarstofna hér við land. Þeir hafa ekki einu sinni viðurkennt að það geti verið fleiri en einn stofn hér. Brottkast er viðurkennd staðreynd sem má ekki tala um og allt er við Status Quo. Það er ekki talað um hversu mikið við göngum á Loðnuna, hvernig virkjanir hafa áhrif á uppeldisstöðvar Þorskseiða eða hvernig færeyska leiðin hefur reynst. Málið er það að LÍÚ hefur farið með sjávarútvegsráðuneytið í tugi ára og árangurinn af því er þessi. Ef allur afli kæmi að landi væri stærðarsamsetningin allt önnur. En enginn þorir að tala.

[Ævar Rafn Kjartansson, 13.7.2007 kl. 00:15]

Pabbi minn seldi bát 2 árum fyrir kvótasetninguna á 8,5 milljónir. 3 árum seinna var sá bátur 53 milljón króna virði vegna veiðireynslu pabba. Hann fékk auðvitað ekkert meira. Þó að sumir hafi fengið sinn skipstjórakvóta og gengið frá því með milljarða í rassvasanum. En hin hliðin á óréttlætinu eru þau fyrirtæki sem eru að reyna að gera út miðað við leikreglurnar sem eru í gangi og kaupa óveiddan þorsk á þannig verði að tekur 20 ár að koma út á sléttu. Þetta kalla sumir fiskveiðistjórnun. Þetta kalla ég glæp!