Er eitthvað annað að gera í stöðunni?

Mér finnst viðbrögð bæjarstjórnar Bolungarvíkur bera vott um skynsemi og ábyrgð þar sem rannsóknir sýna að mjög stór hluti þorsksstofnins er ókynþroska þar sem aldurssamsetning í stofninum er svo lá.

Samkvæmt upplýsingum frá vísindamönnum  mun 5 og 7 ára þorskur standa undir veiðunum í ár og aðeins 17% af 5 ára og 50% af 7 ára eru kynþroska. 

Það sem gerir stöðuna enn alvarlegri er það að rannsóknir Íslendinga og Norðmanna hafa sýnt að gæði og fjöldi afkvæma eyskt mjög mikið hjá eldri hrygnum. Þannig hefur verið sýnt fram á að 9-10 ára fiskar gefa af sér áberandi betri afkvæmi. Þetta getur hugsanlega skýrt að hluta af hverju við höfum ekki fengið góða nýliðun í yfir 20 ár!

Auk þess virðiast hrygnur sem eru að hrygna í fyrsta skiptið gefa af sér lélegri afkvæmi en þær sem eru að hrygna í annað skipti. Eins og sóknin er núna íslenska þroskinn, þá eru það hlutfallslega fáar hrygnur sem hrygna einu sinni, hvað þá tvisvar!!

Vegna þessa er nú lögð ofuráhersla á að laga aldursstrúkturinn í stofninum - sem verur erfiður róður!

Hægt er að lesa rannsóknir sem sýna fram á mikilvægi eldri þorska og þá um leið um mikilvægari breiðrar aldursdreifingar á stofni m.a. á  heimsíðu  Guðrúnar Marteinsdóttur prófessors við Hí.

 Vonandi koma fram margir frumkvöðlar á Bolungarvík - og um allt land! 

 

Bæjarráð Bolungarvíkur virðir ákvörðun sjávarútvegsráðherra

Athugasemdir

[Sigurjón Þórðarson, 11.7.2007 kl. 02:01]

Valgerður þú vitnar til Guðrúnar Marteinsdóttur um mikilvægi stórs hrygningarstofns og fjölbreyttrar aldurssamsetningar til þess að tryggja nýliðun i framtíðinni sem að getur þá mögulega staðið undir meiri veiði árið 2018.

Mér finnst því vel við hæfi að nota graf sem er að finna einmitt í grein Guðrúnar Marteinsdóttur sem gefur til kynna að meint samband stórs hrygningarstofns og nýliðunar sé ekki fyrir hendi en það er á bls. 264 (2) í grein hennar Environmental and stock effects og spawning stock origins and recruitment of cod . ´

Það er erfitt að ráða að augljóst samband sé á milli nýliðunar og stærðar hrygningarstofns. Það má reyndar efast um að mælingar á stærð hrygningarstofnsins á fyrri hluta tímabilsins sé sambærileg við þá stærð sem mæld er t.d. eftir að tograrallið hefst.  Ef að sýnataka fyrir árið 1970, hefur aðallega farið fram á SV horni landsins á útmánuðum, má vænta að sýnatakan á því árabili gefi tiltölulega fleiri stærri kynþroska fiska í stofnmælingu en ef sýnatakan væri jafndreifðari um allt land eins og gert er nú.

Fjöldi seiða virðist ekki hafa áhrif á fjölda nýliða í veiði þ.e. 3 ára fisks og er það stutt með m.a. með gögnum frá Noregi og Bandaríkjunum en það fóru fram umtalsverðar tilraunir frá því á seinni hluta 19. aldar og stóðu þær yfir í 100 ár. Tilraunirnar fólu í sér að sleppa kviðpokaseiðum.  Það er skemmst frá því að segja að þessar tilraunir báru engan árangur. Þorskunum fjölgaði ekki þrátt fyrir að seiðum væri sleppt í milljarðatali.

Að sama skapi þá fór fram hér reglulega seiðarall sem reyndar var hætt fyrir nokkrum árum.  Niðurstöður þess voru að mig minnir að ekki var samræmi á milli niðurstöðu seiðaralls og nýliðunar sem seiðin gáfu af sér.  Það ásamt jú norsku og amerísku tilraunum sem stóðu yfir í 100 ár ætti ásamt viðtekinni vistfræði að renna stoðum undir að alls ekki sé að vænta meiri nýliðunar þegar hrygningarstofn er stór.

Ég tel mjög erfitt og nánast ómögulegt að sýna fram á að eldri hrygnur gefi af sér hæfari (lífvænlegri afkvæmi) í náttúrunni og ef farið er yfir stofnerfðafræðileg rök þá má vænta ef svo væri að þá væri fátítt að sjá unga kynþroska þorskhrygnur.  Snemmbær kynþroski myndi einfaldlega ekki erfast þar sem fá afkæmi kæmust af og þar að auki gengur hrygningin nærri fiskinum.

Ef við gefum okkur hins vegar að þessi kenning með gömlu hrygnurnar væri rétt að þá væri lítið mál að tryggja góða nýliðun með því að ala áratugagamlar og risastórar þorskbeljur í fiskeldisstöðvum og framleiða þorskseiði í milljarðavís og sleppa þeim.  Þeir sem leggja trúnað á þessi fræði s.s. Einar Kristinn sjávarútvegsráðherra ættu ef til að reyna þetta fyrst áður en þeir leggja Bolungarvík og sjávarútveginn í rúst.

Þetta er mikilvæg umræða sem þarf að fara rækilega í gegnum þar sem að hún er grunnurinn að harkalegri ákvarðanatöku stjórnvalda sem snerta lífsafkomu fjölda fólks og framtíð heilu byggðalaganna.

[Valgerður Halldórsdóttir, 11.7.2007 kl. 22:12]

Sæll Sigurjón

Eins og þú bendir á  þá eru skiptar skoðanir á því hvaða aðferðir  eigi að nota til að meta stærð og ástand stofnins. Niðurstöður séu misvísandi.  Vegna óvissunnar sé mikilvægt að fara vel í gegnum umræðuna. Ég get tekið undir það með þér -  ég hef hinsvegar ekki enn séð hvað þú eða sjómenn leggið til að verði notað sem viðmið fyrir veiðarnar ef ekki á að hlusta á þá ráðgjafa sem nú eru notaðir.

Þú bendir á að í Barentshafi hafi menn veitt hundruð þúsundir tonna umfram ráðgjöf og í Færeyjum veiði menn 50-70% umfram ráðgjöf - og stofninn sýni einfaldlega eðlilegar sveiflur. Er það þín skoðun að eigum að taka þessa aðila til fyrirmyndar?

[Sigurjón Þórðarson, 11.7.2007 kl. 23:29]

Er ekki rétt að láta sjómenn og sjávarbyggðirnar njóta vafans sem þurfa hvort eð er að blæða ef svo ótrúlega vill til að þær kenningar sem nú ráða gjörðum stjórnvalda reynast réttar. 

[Valgerður Halldórsdóttir, 12.7.2007 kl. 13:50]

Sæl ágæti pennavinur

Það er frekar óábyrgt að mínu mati að láta núlifandi sjómenn og sjávarbyggðir einar njóta vafans - hvað með fiskinn og komandi kynslóðir okkar? Þurfa ekki allir að njóta vafans að einhverju marki? Þurfum við ekki að komast að einhverju samkomulagi - kalla ég enn eftir þinni skoðun og sjómanna! Hvað er viðeigandi veiðiheimild að þínu mati?

Það er ekkert kappsmál fyrir mig að minnka veiðiheimildir ef ekki er ástæða til en ég hef ekki heyrt betri tillögur en þær sem nú þegar eru fram komnar hjá stjórnvöldum. Það er sjálfsagt að nýta þær bjargir sem við höfum, en við megum ekki láta sem við erum síðasta kynslóðin!

[Sigurjón Þórðarson, 13.7.2007 kl. 01:06]

Ég vona nú að ég og félagsráðgjafinn getum verið sammála um að fiskveiðiráðgjöf eigi öðrum þræði að snúast um fólk og það eigi ekki að svipta fólk eignum og vinnu nema það sé gengið úr skugga um að harkalegar aðgerðir séu nauðsynlegar. 

Það hefur ríkisstjórn Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks ekki gert og skellt skollaeyrum við málefnalegri gagnrýni. 

Hér eru tillögur Frjálslynda flokksins fyrir síðustu kosningar og ég er sannfærður um að það væri til mikillar hagsbóta fyrir íslenskt samfélag ef fylgja þeim í stað þess að halda áfram í sama farinu sem engu hefur skilað nema tjóni og niðurskurði.

1. Hafrannsóknarstofnun verði færð undan stjórn hagsmunaaðila

2. Fiskiskiptaflotanum verði skipt upp í 4 útgerðarflokka og undirbúið að færa færa flotann í sóknarstýringu í áföngum þar sem byrjað verði á útgerðarflokk minnstu bátanna.

3. Fisktegundum í kvóta verði fækkað.

4. Fiskveiðar verði strax opnaðar fyrir nýliða með því að leyfa handfæraveiðar á eigin bátum allt að 30 tonn að stærð með tveimur mönnum mest í áhöfn og 4 rúllum. Að 5 árum liðnum ber að endurskoða regluna og taka upp sóknarstýringu til takmörkunar ef ástæða þykir til.

5. Sett verði löggjöf um sölu og leigu á aflaheimildum og tryggð þjóðareign á fiskimiðunum og nýtingu þeirra. Meginreglan verður sú að aflaheimildir beri að nýta til veiða. Leiga og sala aflaheimilda fari aðeins um einn farveg, sérstakan opinberan viðskiptamarkað. Við sölu á aflahlutdeild verður hún skilgreind sem afnotaréttur í takmarkaðan tíma gegn gjaldi til ríkisins.

6. Tekjum ríkissjóðs af viðskiptum með aflaheimildir um opinbera viðskiptamarkaðinn verði skipt að jöfnu milli ríkis og sveitarfélaga.

7. Veiðar og vinnsla verði aðskilin fjárhagslega og allur óunninn fiskur verði seldur á markaði.

8. Tekinn verði upp jafnstöðuafli 220 þús. tonn í þorski. Til aflahlutdeildarkerfisins verði ráðstafað sem svarar meðaltali síðustu 15 ára ( áætlað um 170 þús. tonn.)

9. Því sem er umfram hlut aflahlutdeildarkerfisins á hverju ári verði ráðstafað til leigu um viðskiptamarkaðinn og þar af verði tuttugu þúsund tonn af þorski úthlutað til veiða frá landssvæðum þar sem verulegur samdráttur hefur orðið í aflaheimildum og hagvöxtur síðustu ára hefur verið hvað minnstur og jafnvel neikvæður. Þær heimildir verði leigðar með þeim skilyrðum að gert verði út frá viðkomandi landssvæði og aflinn seldur á markaði þar og unninn. Leigutekjum ríkisins af þessum sérúthlutuðum veiðiheimildum verði ráðstafað til atvinnuuppbyggingar á sömu landssvæðum.