Hvað er að þér - ég er bara að djóka!

Algengt er að gerendur í eineltismálum  beri fyrir sig að þeir hafi "bara verið að djóka og viðkomandi kunni bara ekki að taka gríni" Vandamálið er sem sagt viðbrögð fórnarlambsins en ekki framkoma "djókarans"  og meðhlægjenda sem styrkja eineltishegðunina enn frekar.   

Vandamálið er ekki að mínu mati að sumir "kunni ekki að taka djóki" - heldur hvernig við reynum að að breiða yfir árásarhneigð okkar og ofbeldi með "djóki" og gera okkur um leið "stikkfrí"

Eitt af því gagnlegra sem ég lærði í vinnu með gerendum var að spyrja viðkomandi hvort ætlunin hafi verið að gleðja - nánast undantekningarlaust var svarið neitandi, viðkomandi vissi oftast að hegðun hans var særandi.

 

Einelti færist í vöxt á netinu

Athugasemdir

[Ásgerður , 28.11.2007 kl. 12:52]

Það er nákvæmlega þetta sem sonur minn fær mikið að heyra í skólanum, að krakkarnir séu bara að djóka. Meira að segja frá kennurum og þeim sem eru í gæslu í frímínútum.

Er algjörlega ráðalaus, vegna þess að skólinn vill ekki meina að þetta sé neitt einelti og mér er farið að líða eins og ég sé móðursjúk. En það eru heldur ekki þau sem eru með barnið grátandi heima og á hraðri leið í þunglyndi.

[Valgerður Halldórsdóttir, 28.11.2007 kl. 13:31]

Sæl Ásgerður

Leytt að heyra með son þinn. Því miður eru til  kennarar sem taka undir einelti með aðgerðaleysi sínu og reyna sumir jafnvel að réttæta það á einhvern hátt  "fórnarlambið sé svona og hinsegin".

Stundum virðist sem að um einhverskonar "smitun" sé um að ræða í skóla og að allir hafi "skotveiðileyfi" á viðkomandi einstakling af því hann er eins og hann er! Hvort heldur sem hann er kennari, nemandi eða almennur starfsmaður. 

Börn eru venjulega ekki í stakk búin til að taka á eineltinu sjálf og er það auðvitað á ábyrgð þeirra fullorðnu sem starfa með börnum bregðast við og láta sig málið varða.

Aðgerðaleysi er vanræksla - og varðar barnavernd sé fórnarlambið yngir en 18 ára.

[Ásgerður , 28.11.2007 kl. 13:55]

Það eru einmitt svörin sem ég fæ,,að hann hafi nú gert þetta og sagt hitt. Ég veit alveg að hann er á eftir í félagslegum þroska, en hann er ekki að fá neina hjálp með það í skólanum, þannig að sjálfsögðu verða árekstrar, sem hann kann ekki að koma sér úr.

Æji,,,gæti endalaust komið með dæmi, en ætla að sleppa því, og reyna frekar að gera eitthvað meira í málinu.

Takk fyrir góða pistla

[Sigurlaug B. Gröndal, 28.11.2007 kl. 14:37]

Góð færsla hjá þér Vallý. Þetta er akkúrat það sem er að gerast. Krakkar gera bara þetta eða hitt "upp á djókið".  Sá sem lendir í eineltinu skilur ekki hvað er að gerast. Af hverju hann er skilin eftir út undan eða alltaf verið að "djóka með hann". Annað sem mér finnst þurfa að hugleiða, það er þessi endalausa innihaldslausa "fyrirgefning" og "fyrirgefningarkrafa" sem foreldra krefja börn sín um að gera vegna alls kyns miður góðrar hegðunar eða gjörða sem barn þeirra hefur haft við gagnvart öðru barni. Þau læra það því fljótt að með því henda fram "fyrirgeðu" eins og þau gjarnan segja, eru þau laus allra mála. Kær kveðja að austan.

[Inga Lára Helgadóttir, 28.11.2007 kl. 15:14]

Þetta er spurning um það Valgerður að bera virðingu fyrir einstaklingnum. Af hverju á að vera að bera fyrir sig að vera að grínast ef einhvern sárnar ? Djók á að vera fyndið..... en ekki særandi.

Það væri nú gaman að skoða svona eitthvað nánar. Ég gerði í fyrra ritgerð um Olweusarverkefni í áfanganum Félagsmálastefnur, velferð og vandi. En það verkefni er einmitt áætlun um hvernig grunnskólanemar eigi að koma fram við hvort annað og hvert markmið þeirra er í mannlegum samskiptum. Niðurstöðurnar sýndu fram á að þar sem verkefnið var tekið fyrir, þar minnkaði einelti og stríðni jafnt og þétt, jókst ef skóli fór í hlé frá verkefninu, en svo náðist árangur aftur um leið og verkefnið var sett í gang. Af hverju er þetta ekki innleitt í alla skól ?

Kveðja,

Inga Lára Helgadóttir 

[Gísli (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 16:56]

Einelti er hræðilegt sama hvar það er gert eða hvernig og hef persónulega lent í því á báða vegu það er þolandi og því miður gerandi, það einelti sem ég lenti í var framkvæmt af hálfu kennara sem er það versta sem nokkur getur lent í, síðan tók ekki betra við það er flutti í bæinn og þar kom að öðrum nemendum.

hvernig þetta lýsist hjá mér er þannig að þegar ég bað um hjálp frá þessum kennara var ég sniðgengin með öllu, jú ég var erfiður sem krakki en þá var ekki búið að "viðurkenna" lesblindu eins og núna, ég sat aldrei kjur og hreynlega var of "heimskur" til að læra. eða þetta var sagt um mig.

í bænum voru það krakkarnir sem tóku við, ég var klæddur öðruvísi, talaði öðruvísi og var hreinlega bara öðruvísi.

hvernig er hægt að sjá einelti? það er EKKI hægt og það er EKKI talað um það.

hverjir eru það sem leggja í einelti? ALLIR það er á einhvern hátt, 

hvernig er hægt að útrýma einelti? það er EKKI hægt.

ég vann einu sinn í debenhams og þangað komu hjón með son sinn og versluðu föt á drengin, í lagi með það, en ég sá einkenni þess að hann var lagður í einelti og talaði við hann beint og spurði hvernig væri í skólanum í gegnum hárið og tárin sagið hann mér að það væri skítt það eina sem ég gerið var að klappa honum á bakið og segja "breytum þessu" útkoman var að þetta fólk kom daginn eftir og þakkaði mér fyrir að bjarga lífi hanns ÞVÍ hann hafi talað um að koma sér fyrir (fremja sjálfsmorð) ef þett myndi ekki lagast. Í gegnum tölvur er eineltið verra en hitt, það er þú  sérð aldrei viðkomandi það eina sem þú sérð er það sem er skrifað. tökum dæmi, LÚKASAMÁLIÐ, það er dæmi um einelti í sinni verstu mynd, hver er ekki sammála um það, hvað voru margir sem skrifuðu um það mál og hreynlega hjálpuðust að við að leggja 1 mann í EINELTI?????? allt of margir, ég held að ég hafi verið með þeim fáu sem sá út hvert stemdi og reyndi að draga hann á bakvið mig og hjálpa honum með orðum, nú strákurinn fyrir austan sem var með corn snák, hvað voru margir sem "dissuðu" hann, einn skrifaði "farvel frans til danmerkur" er það ekki einelti?

nú leggja ekki stjórnvöld það er ríkisstjórnin fólk í einelti með álögur á matvöru og eldsneyti?

æiiiiiiiiiii þetta er orði of pirrandi að tala um þessi mál því það lagast aldrei 

[Inga Lára Helgadóttir, 28.11.2007 kl. 20:03]

Einelti er ömulegt og þetta er dapurlegt sem þú varðst fyrir Gísli, þetta þekki ég líka.

En núna er búið að koma í gang Olweusarverkefni í marga grunnskóla, sem er stefna í mannlegum samskiptum og þarf ekki að hafa mikið fyrir því.

Þú Gísli hefðir kannski gaman af því að lesa um það, því ég hafði það allavega. Ég skrifaði líka ritgerð um verkefnið og rannsóknir á því og líst sko MJÖG VEL á það það er á www.olweus.is  endilega skoðaðu það og þið hin hér að ofan.

Kveðja,

Inga Lára  

[Valgerður Halldórsdóttir, 28.11.2007 kl. 22:54]

Sæl öll og takk fyrir kommentin.  Það er ljóst að framkoma okkar skiptir máli  -klapp á bakið og vingjarnleg orð geta bjargað lífi.  

Sem betur fer ræða mörg fórnarlömb eineltis málin opinberlega og vekja athygli á slæmum afleiðingum þess eins og þið hafið gert. Opin umræða og viðurkenning vandans er ómetanlega þeim sem eru eða hafa verið í þessum aðstæðum. Viðurkenning er fyrsta skrefið í því að takast á við hlutina.

Það firrir hinsvegar ekki þá sem starfa með börnum og ungmennum að þekkja einkennin, bregðast við og ekki síst að fyrirbyggja vandann. Eins og Inga bendir á þá er Olweus áætlunin ein leið til þess.

Allt of mörg okkar falla í þá gryfju að gerast meðhlægjendur gerenda og styrkja "ómeðvitað" hegðun hans. Sýnum því "afskiptasemi" þegar við á - og líðum ekki óþverraskap.